Value your attention.

Een kleine reminder uit een vuistregel uit mijn boek: waardeer je eigen aandacht.

In deze nieuwsbrief onderzoek ik (normaal) hoe we tot een 22ste eeuwse renaissance komen. Een bloeiende tijd voor de kinderen van onze kinderen. Deze gedachtenoefening is zowel een exploratie naar ontwikkelingen in wetenschap en technologie als een uitnodiging om de balans op te maken. Welke ideeën en systemen nemen we mee naar de toekomst en welke laten we achter ons?

---

Hallo,

deze nieuwsbrief valt mijn mail op maandag in je inbox. De editie die ik dit weekend oorspronkelijk wou sturen, is nooit afgeraakt. Mijn weekend zag er anders uit dan gepland.

Ineens kreeg ik een telefoon van de dochter. Ze zat in een ziekenwagen op weg naar de spoedopname. “Ik zit vooraan in een ambulance. Ooit ga ik dit leuk vinden, maar nu heb ik vooral pijn. Mama ligt in een bed achteraan.”

Spoiler: behalve een gips, enkele hechtingen in het gezicht en plaatselijke verwondingen is alles ok. En dat is een wonder. Want moeder en dochter werden frontaal aangereden door een auto.

Wat bezielde de autobestuurder? Het is gissen. “Misschien was ze met haar gsm bezig” opperde iemand. Het deed me denken aan een hoofdstuk uit mijn boek. Over de digitale jacht op onze aandacht. Hoe de slimste mensen in Silicon Valley niet bezig zijn met de klimaatproblematiek of gelijkheid, maar met het manipuleren van onze aandacht. In mijn boek Artificial Stupidity geef ik de vuistregel “Value your attention”.

Ook tijdens talks en presentaties is het een boodschap die steeds erg resoneert. Ik vertelde het vorige week nog aan een groep studenten aan Ugent. “Waardeer je eigen aandacht”, zeg ik dan, “niemand kan het doen in jouw plaats. Jij bent de bewaarengel van je aandacht.”

Bij deze een reminder. Ook aan alle mensen in het verkeer.

De fotograaf Eric Pickersgill maakte een mooie reportage over hoe de smartphone het dagelijkse leven penetreert.