Hi Fredo, bedankt voor deze gedachtegang over langetermijndenken.
Ik ben net klaar met het lezen van de UN Declaration on Future Generations. Zoals je zelf wel gemerkt zal hebben, is er een enorme parallel met de UN Agenda 2030, de duurzame ontwikkelingsdoelen. Deze 17 SDGs werden reeds in 2015 geintroduceerd en vormen per definitie ook een kader voor duurzaam of langetermijn denken; want de uitkomst van het behalen van deze doelen zal nog heel lang positieve effecten hebben op de wereld en maatschappij.
Daarom vroeg ik me af of je enig idee hebt waarin deze Declaration on Future Generations dan net verschilt van de SDGs en waarin de meerwaarde precies zit om deze nu, halfweg de Agenda 2030, te lanceren? Ben benieuwd naar je gedachten!
Goeie vraag. Ik vroeg me gisteren af wat te antwoorden en merk dat ik het moeilijk kan kaderen zonder hand gestures. Het gaat namelijk volgens over de richting van waaruit ons gedrag gemotiveerd wordt. De SDG leggen doelstellingen op. Deze zijn voor een deel vertallt in cijfers, doelstellingen binnen planetaire grenzen. Daarom voelt het soms alsof de toekomst ons dicteert wat wel en vooral niet mogen. Het denken is als volgt: --> <-- Mijn ervaring met voorouderschap en denken vanuit toekomstige generaties is dat het ons aanspreekt op de impact van ons gedrag. Het spreekt meer onze intenties aan. Dat maakt het denken meer zo. <---->. Vaag antwoord, I know, maar ik geloof dat de twee benaderingen elkaar aanvullen.
Bedankt voor je antwoord. Ik heb het even laten bezinken. Ik voelde eerst wat weerstand, maar wanneer ik er de definitie van duurzame ontwikkeling bijneem ("Een ontwikkeling die voorziet in de behoeften van de huidige generatie, zonder daarbij de behoeften van de toekomstige generaties in gevaar te brengen"), merk ik dat je conclusie resoneert.
De SDGs starten vanuit grenzen om ons gewenst gedrag te definieren. We merken dat dit vaak een moeilijke oefening is want zelfs wanneer we op deze manier ons uiterste best doen om binnen de planetaire grenzen te blijven, missen we vaak nog (ongewenste) externaliteiten vanwege ons gedrag. Daarom is het bijzonder waardevol om ook de denkoefening te maken startende vanuit onze intenties.
Hi Fredo, bedankt voor deze gedachtegang over langetermijndenken.
Ik ben net klaar met het lezen van de UN Declaration on Future Generations. Zoals je zelf wel gemerkt zal hebben, is er een enorme parallel met de UN Agenda 2030, de duurzame ontwikkelingsdoelen. Deze 17 SDGs werden reeds in 2015 geintroduceerd en vormen per definitie ook een kader voor duurzaam of langetermijn denken; want de uitkomst van het behalen van deze doelen zal nog heel lang positieve effecten hebben op de wereld en maatschappij.
Daarom vroeg ik me af of je enig idee hebt waarin deze Declaration on Future Generations dan net verschilt van de SDGs en waarin de meerwaarde precies zit om deze nu, halfweg de Agenda 2030, te lanceren? Ben benieuwd naar je gedachten!
Goeie vraag. Ik vroeg me gisteren af wat te antwoorden en merk dat ik het moeilijk kan kaderen zonder hand gestures. Het gaat namelijk volgens over de richting van waaruit ons gedrag gemotiveerd wordt. De SDG leggen doelstellingen op. Deze zijn voor een deel vertallt in cijfers, doelstellingen binnen planetaire grenzen. Daarom voelt het soms alsof de toekomst ons dicteert wat wel en vooral niet mogen. Het denken is als volgt: --> <-- Mijn ervaring met voorouderschap en denken vanuit toekomstige generaties is dat het ons aanspreekt op de impact van ons gedrag. Het spreekt meer onze intenties aan. Dat maakt het denken meer zo. <---->. Vaag antwoord, I know, maar ik geloof dat de twee benaderingen elkaar aanvullen.
Bedankt voor je antwoord. Ik heb het even laten bezinken. Ik voelde eerst wat weerstand, maar wanneer ik er de definitie van duurzame ontwikkeling bijneem ("Een ontwikkeling die voorziet in de behoeften van de huidige generatie, zonder daarbij de behoeften van de toekomstige generaties in gevaar te brengen"), merk ik dat je conclusie resoneert.
De SDGs starten vanuit grenzen om ons gewenst gedrag te definieren. We merken dat dit vaak een moeilijke oefening is want zelfs wanneer we op deze manier ons uiterste best doen om binnen de planetaire grenzen te blijven, missen we vaak nog (ongewenste) externaliteiten vanwege ons gedrag. Daarom is het bijzonder waardevol om ook de denkoefening te maken startende vanuit onze intenties.
Wat denk je? Zitten we op dezelfde golflengte?